Пәйгамбәребез кунакка килә,
Ишек шакып мине дәшсә,
Мин бер яктан шатланырмын,
Икенчедән борчылырмын.

Мызыканы да сүндермәгән,
“Зинһар өчен мине көтеп торыгыз!
Башыма яулыгымны бәйлимче.
Бар эшеме дә эшлимче!”

Ишекне ачып җибәрсәм ни күрим?
Пәйгамбәребез качкан миннән.
Оятка калдым мин шуннан соң.
Нишләргә инде миңа, нишләргә?
Рәсүлебезне каршылавым
Бик начар булып чыкты, минемчә...